Emotionele verstikking even erg als emotionele verwaarlozing

Sommige mensen schijnen niet te snappen dat emotionele ‘verstikking’ minstens even schadelijk is dan emotionele ‘verwaarlozing’ van hun kinderen.

Als je in ieder smsje, in ieder mailtje of briefje de boodschap geeft ‘ik mis je zo hard’, ‘ik ben zo droevig als jij er niet bent’ , ‘ ik denk constant aan jou en voel me dan droevig’ of ‘ ik kan me hier niet amuseren zonder jou want ik doe niets anders dan je missen’.
Hoe wil je dan in godsnaam dat een kind zich emotioneel nog VRIJ kan voelen? Het voelt zich schuldig en kan alleen maar onmacht voelen.

Beste ouders, gun je kinderen hun leven. Het is niet omdat je niet iedere seconde belt, smst, zegt dat je hun graag ziet, dat je een goede ouder bent. Want daar draait het vaak om. Het gaat meer om jezelf dan om je kind.

Welk voorbeeld geef je hen? Dat je het alleen niet kan redden?
Dat zij zich waarschijnlijk ook niet kunnen amuseren zonder jou?
Durf in de spiegel te kijken en je af te vragen wie je daar een plezier mee doet. Het is voor een kind veel leuker om te lezen dat zijn mama of papa ook gelukkig zijn, dan kunnen zij tenminste ook gelukkig zijn.

Sigrid Denteneer